Ανοικτά καταστήματα τις Κυριακές; ΟΧΙ

Nick Panagodimitropoulos

ανοικτά καταστήματα τις Κυριακές

Χαμός γίνεται για να μένουν ανοικτά καταστήματα τις Κυριακές…
κάτι που φυσικά είναι προς όφελος των Πολυεθνικών εταιρειών και όχι των μικρών επιχειρήσεων που δυσκολεύονται να πληρώσουν τους υπαλλήλους τους ακόμη και τους μισθούς τους, πόσο μάλλον υπερωρίες.
Σε μια Ελληνική Κοινωνία που μαστίζεται από την Κρίση, αυτό που δεν θέλουν να καταλάβουν οι Κυβερνώντες που θέλουν να ανοίγουν τα καταστήματα τις Κυριακές είναι πως Χρόνος υπάρχει άπλετος για ψώνια…
Χρήμα δεν υπάρχει.

Το επάγγελμα του Συμβούλου επί θεμάτων Ασφαλείας, ένα από τα οποία ασκώ, απαριθμεί μερικές χιλιάδες συναδέλφους…
είναι ένα επάγγελμα με κάποιες ιδιαιτερότητες.
Μας θέλει να εργαζόμαστε όταν οι άλλοι ξεκουράζονται, να πιάνουμε βάρδια όταν οι άλλοι σχολάνε, να φεύγουμε για διακοπές όταν οι άλλοι επιστρέφουν…
να φυλάμε την περιουσία τους όταν αυτοί λείπουν, ή να την προστατεύουμε, παρέα με τις ζωές τους, όταν είμαστε κοντά τους.

Όσοι εργαζόμαστε σε βάρδιες, δεν γνωρίζουμε από Κυριακές, νύχτες, αργίες, γιατί αυτές είναι οι ημέρες που εργαζόμαστε κυρίως…
και όσοι είναι μισθωτοί, αμείβονται στις αργίες με 75% προσαύξηση, λόγω αυτής ακριβώς της ιδιαιτερότητας, που τους εμποδίζει από το να ζουν μια φυσιολογική ζωή. Μια Ζωή που θέλει τις οικογένειες να περνούν μαζί το Σαββατοκύριακο, τον πατέρα να κοιμάται την νύχτα στο σπίτι ενισχύοντας την αίσθηση της ασφάλειας της γυναίκας και των παιδιών και πόσα ακόμη.
Παράλληλα με το να μένουν ανοικτά καταστήματα τις Κυριακές, οι “Αγορές” που ΚΑΤΕΧΟΥΝ την Ελλάδα, απαιτούν να καταργηθεί και η προσαύξηση 75% για την εργασία τις ημέρες αργίας…
για να μειωθούν τα λειτουργικά τους έξοδα, εις βάρος φυσικά των ανθρώπων που πλέον δεν εργάζονται, αλλά δουλεύουν.
Μεγάλη η διαφορά εργαζόμενου (παράγει έργο για τον εργοδότη του) και δούλου (είναι σκλάβος του αφεντικού του)…

Μάρτιος 2004…
Στήνουμε το πρώτο ΙΚΕΑ της Αθήνας, στην περιοχή του Αεροδρομίου Ελ. Βενιζέλος. Τα παιδιά που ήμασταν στην Ασφάλεια, τρώμε όλο το “πακέτο” του στησίματος ενός μαγαζιού…
πόσο μάλλον αυτού του μεγέθους.
Access control σε δεκάδες συνεργεία μαστόρων, σε παιδιά που έρχονται για να περάσουν συνέντευξη για να εργαστούν σε μία Πολυεθνική Εταιρεία με ένα από τα δυνατότερα brand name στον Κόσμο, σε επισκέπτες, επίβλεψη στον χώρο εργασιών με εισπνοή σκόνης, μαρμαρόσκονης, ό,τι μπορείτε να φανταστείτε.
Αλλά με καμάρι πως μετέχουμε στην οικοδόμηση ενός τόσο μεγάλου project…

Όταν πια τα συνεργεία έχουν σχεδόν ολοκληρώσει το χτίσιμο, δεκάδες νέα, κυρίως, παιδιά, κουβαλάνε όλα αυτά τα έπιπλα που βλέπετε στις βόλτες σας σε ένα ΙΚΕΑ. Κυριολεκτικά, τους βγαίνει η πίστη στην κούραση, αλλά χαρούμενοι γιατί ανήκουν σε μια τόσο δυνατή Ομάδα. Το βράδυ σχολούσαν αργά, αφήνοντάς μας μόνους στο αχανές αυτό κτίριο.
Και όταν το κατάστημα μπήκε σε λειτουργία, το 8ωρο αυτών των παιδιών ήταν απίστευτης ταλαιπωρίας, με ορθοστασία, επαφή με δεκάδες πελατών, το βράδυ μας άφηναν το μαγαζί γεμάτο ένταση και Ενέργεια, που καταλάγιαζε σιγά σιγά μέχρι που σχολούσαμε και εμείς το πρωί.
Τις Κυριακές ήταν οι καλύτερες βάρδιες μας. Αραχτοί στο δωμάτιο με τις οθόνες CCTV, καφέ και καμιά βόλτα σε ένα τεράστιο, άδειο κατάστημα.
Δεν υπάρχει καμία λογική στο να υπάρχουν ανοικτά καταστήματα τις Κυριακές. Μια 24ωρης λειτουργίας Κοινωνία, ΔΕΝ είναι αυτό που θα φέρει την Ανάπτυξη, όπως προσπαθούν να μας πείσουν…

Μια Κυριακή πρωί σε μία μικρή πόλη έξω από την Στουτγάρδη στην Γερμανία, έψαχνα να βρω ανοιχτό κάποιο από τα μαγαζιά που σερβίρουν Frühstück (πρωινό).
“Λυπάμαι, εδώ τις Κυριακές τις περνάμε με τις οικογένειές μας και τρώμε οικογενειακά, δεν ανοίγουν τα μαγαζιά. Αν βρείτε κανένα μαγαζί με τίποτα σάντουιτς ανοικτό, θα είναι κοντά σε Σιδηροδρομικό Σταθμό, ή σε κανά MacDonalds”, η σταθερή απάντηση των γερμανών.
Των ίδιων γερμανών που προσπαθούν να μας κάνουν σκλάβους των Πολυεθνικών τους Εταιρειών, πείθοντάς μας πως η καταστροφή του Οικογενειακού Ιστού με άνοιγμα των καταστημάτων τις Κυριακές θα φέρει την Ανάπτυξη σε μια χώρα που επιβιώνει ΜΟΝΟ με το “Μαύρο” Χρήμα…

Κάντε ένα ΜΕΓΑΛΟ ΔΩΡΟ στον Εαυτό σας…
όταν μιλάτε για την δουλειά σας να χρησιμοποιείτε τις ΣΩΣΤΕΣ λέξεις, αυτές είναι άλλωστε που ορίζουν και διαμορφώνουν την “Πραγματικότητά” σας (εσωτερικά και εξωτερικά)
ΜΗΝ έχετε ποτέ “Αφεντικά”.
Να έχετε “Εργοδότες”…

Διαβάστε επίσης:
1. Το “Χρηματιστήριο” της Δύναμης.
2. Ο Κόσμος της ARKADIAN N.S.P..

©2004-2023 Νικόλαος Σ. Παναγοδημητρόπουλος
Σύμβουλος Επιχειρήσεων – Συγγραφέας

Όλα τα κείμενα που δημοσιεύονται στο Διαδίκτυο είναι νομικά κατοχυρωμένα και προστατεύονται από τον Νόμο περί Πνευματικής Ιδιοκτησίας.
Απαγορεύεται ρητώς η ολική ή μερική αναδημοσίευσή τους, χωρίς να αναφέρεται η Πηγή και το όνομα του συγγραφέα.

ΣΧΕΤΙΚΑ ΜΕ ΤΟΝ ΑΡΘΡΟΓΡΑΦΟ

Ο Νικόλαος Σ. Παναγοδημητρόπουλος γεννήθηκε στην Αθήνα στις 13 Οκτωβρίου του 1972. Είναι Σύμβουλος Επιχειρήσεων, Ειδικός Εφαρμογών Πληροφορικής, καθηγητής Ξένων Γλωσσών και Εκπαιδευτής σε πολλούς και διαφορετικούς τομείς της Γνώσης.
Δείτε εδώ ένα σύντομο βιογραφικό του.