Ο Ήχος δημιουργεί Πραγματικότητες…
η Λύρα του Ορφέα σαγήνευε τους ακροατές Της μεταφέροντάς τους σε Άλλες Πραγματικότητες μέσω της Μελωδίας, την ίδια στιγμή που οι Ύμνοι του περιέγραφαν μια ολόκληρη Κοσμογονία για την Επιστήμη…
η Χορδή της Λύρας του Μουσηγέτη Απόλλωνα πάλλεται για να τραγουδήσει την Ζωή, την ίδια στιγμή που η Χορδή του Τόξου του Απολλ(ύ)ωνα (Καταστροφέα) Φοίβου εξαπολύει το βέλος του Θανάτου.
Το ίδιο πράγμα που ειπωμένο με την στριφνή γλώσσα ενός επιστήμονα σου προκαλεί αποστροφή, ειπωμένο με τη γλώσσα ενός ποιητή θα σε μαγέψει.
“Ο έρωτας είναι απλά η απελευθέρωση του νευροδιαβιβαστή από τον προσυναπτικό νευρώνα στο συναπτικό κενό, που με τη μορφή ηλεκτρικής εκκένωσης περνάει στον εγκέφαλο για να απελευθερώσει τις κατάλληλες ενδορφίνες”, θα δήλωνε χωρίς χροιά στην φωνή του ο τεχνοκράτης Επιστήμονας ή ο Δάσκαλος που διδάσκει “παπαγαλία” το μάθημα σε ξενερωμένους μαθητές που ανυπομονούν να τελειώσει το μάθημα.
Καλά…
“Πείτε το αυτό στον ερωτευμένο που λιώνει στη λατρεμένη αγκαλιά του Πόθου του, έτοιμος να παραδώσει αμαχητί ολάκερη την ύπαρξή του για ένα Της φιλί.
Πόσο μάλλον για την καυτή Της σάρκα να τρίβεται αργά… ηδονικά… στο κορμί που καίει από τον πυρετό της Συνύπαρξης στο ίδιο καρδιοχτύπι μαζί Της…”, θα απαντούσε ο Ποιητής, περιγράφοντας το ίδιο ακριβώς πράγμα με την ταξιδιάρικη φωνή των Μουσών σε ακροατές ή αναγνώστες που “μαγεμένοι” από το Συναίσθημα που πλημμυρίζει την φαντασία τους και την ηδονική ανατριχίλα στην σπονδυλική τους στήλη, δεν καταλαβαίνουν καν πως κάνουν μάθημα.
Μια Πένα είναι ΑΠΕΙΡΩΣ ισχυρότερη ενός Ξίφους.
Γιατί η Πένα γράφει Ραψωδίες…
και οι Ραψωδίες οδηγούν τα Ξίφη έξω από τα θηκάρια τους…
Με ένα μικρό κείμενο λόγου, κυρίως ένα ποίημα, μπορεί να μεταδοθεί τέτοιας τρομακτικής ισχύος Γνώση, που το μυαλό του μέσου ανθρώπου θα κατέρρεε στην στιγμή, αν του το έδινε κάποιος με ευθύ τρόπο.
το Ξίφος του Πολεμιστή…
η Κιθάρα του Τροβαδούρου…
η Ιερή Κίστη της Ελευσίνας…
η τρισυπόστατη Ύπαρξη που ολοκληρωμένη οδηγεί στην Αθανασία.
Ο Πολεμιστής δεν φαντασιώνεται απλώς την Αλλαγή…
γίνεται ο ίδιος Άνεμος της Αλλαγής.
Ενίοτε, και Καταιγίδα…
Η έννοια του γραμμικού Χρόνου, της τέταρτης διάστασης, δεν υφίσταται σε ένα Σύμπαν όπου τα πάντα κινούνται εκτός διαστάσεων…
μα μια Στιγμή από μόνη της, μπορεί να γίνει Πύλη για την Αιωνιότητα.
σελ. 133
Το βιβλίο “Στιγμές” μπορείτε να βρείτε εδώ και στην ενότητα “Εκδόσεις” με τα βιβλία του συγγραφέα, συμπληρώνοντας έτσι τα κομμάτια από το παζλ μιας απόκρυφης “Πραγματικότητας” ορατής από λίγους, η οποία είναι εξίσου, αν όχι περισσότερο, πραγματική από αυτήν που βιώνουν οι Πολλοί γύρω μας.
Και η Πραγματικότητα γύρω σας, δεν θα είναι ποτέ ξανά η ίδια…
Επιλεγμένα αποσπάσματα από το βιβλίο “Στιγμές”, μπορείτε να διαβάσετε στο website μας των We-writers.com, ακολουθώντας τον σύνδεσμο εδώ.
Όλα τα κείμενα που δημοσιεύονται στο Διαδίκτυο είναι νομικά κατοχυρωμένα και προστατεύονται από τον Νόμο περί Πνευματικής Ιδιοκτησίας. Απαγορεύεται ρητώς η ολική ή μερική αναδημοσίευσή τους, χωρίς να αναφέρεται η Πηγή και το όνομα του συγγραφέα.
